Neoclassical Architecture in Greece: Τα κτίρια στο νέο μουσείο Ακρόπολης, που κάποιοι ανόητοι θα κατεδάφιζαν χωρίς λόγο. Ακόμα περιέργως ασυντήρητα.

Σαν μικρά πλέον στολιδάκια σε δύο γωνίες της έκτασης του γιγάντιου νέου μουσείου της Ακρόπολης, σημαντικά δείγματα νεοκλασικισμού τα δύο κτίρια, τα οποία παρουσιάζουμε στο άρθρο αυτό. Εικόνες και εξοργιστικά στοιχεία για το πως γλίτωσαν παρά τρίχα την κατεδάφιση από τους σύγχρονους ισοπεδωτές, ομοίων με αυτούς του '60, που δυστυχώς υπάρχουν και διαθέτουν αδιόρθωτο θράσος ακόμα και σήμερα. Useful Information for English speaking Visitors (more pictures inside): Presentation of two old houses into the new Acropolis museum that finally were not demolished, after reactions of many citizens.

Χωρίς βάσιμο λόγο ήθελαν και έλαβαν αρχικά ΟΚ να τα κατεδαφίσουν!

Ξεκινάμε διευκρινίζοντας ότι βρίσκονται σε πλευρά αντίθετη από την Ακρόπολη και δεν έκοβαν την οπτική προς τον βράχο...

Το νέο μουσείο είναι ένα διαμάντι για την πόλη μας, πέραν αυτού όμως θα πρέπει να πούμε πως είναι ένα δυσανάλογα ογκώδες για το σημείο κτίσμα μιας αισθητικής και αρχιτεκτονικής, που με τα σύγχρονα δεδομένα δεν αποτελεί τίποτα το εξαιρετικό. Μιας αρχιτεκτονικής που μπορεί να έχει πρακτική αξία, αλλά δεν έχει και δε θα έχει καμιά αισθητική αξία.

Ως εκ τούτου ειδικά αυτά τα κτίρια συμβάλουν στην εικόνα του μουσείου και ειδικά ως ευρισκόμενα σε δύο γωνίες συνδέουν στο μάτι το μουσείο με τα κτίρια και την αρχαιοπρέπεια της γύρω περιοχής.

Με όλα τα παραπάνω μετά το 2000 (αν είναι δυνατόν), με όσα έχουν γίνει με κατεδαφίσεις νεοκλασικών κλπ, χρειάζεται μάλλον μεγάλο θράσος και ασχετοσύνη να θεωρείς φυσιολογικό και να ζητάς να γκρεμίσεις ειδικά αυτά τα δύο κτίρια. Και να παίρνεις και το ΟΚ από υποτίθεται επιστήμονες και κρατικά στελέχη. Ευτυχώς η πολιτεία και η δικαιοσύνη έσωσαν τελικά τα κτίρια μετά από κινητοποίηση πολιτών, από τους συγχρόνους καταστροφείς και λοιπούς άσχετους, επικίνδυνους και ανεύθυνους.

Τα κτίρια βέβαια σήμερα παραμένουν ακόμα προκλητικά ασυντήρητα, με αποτέλεσμα να υποβαθμίζεται το ίδιο το μουσείο στον χώρο του οποίου έχουν ουσιαστικά ενταχθεί! Μήπως κρύβεται κάποια ελληνικού τύπου εκδίκηση από πίσω ή άλλοι αγνότεροι λόγοι? Ας ελπίσουμε ότι τα κτίρια θα συντηρηθούν σύντομα και σωστά διατηρώντας και τα αυθεντικά εσωτερικά στοιχεία τους.

Σύντομο χρονικό της ντροπής της κατεδάφισης και αυτών που το διέσωσαν (πολίτες, δικαιοσύνη, υπηρεσίες, συγκεκριμένα στελέχη)

1. Τα δύο είχαν περιέλθει στην ιδιοκτησία του ΥΠ.ΠΟ. ύστερα από απαλλοτρίωση.
2. Το τότε ΥΠ.ΠΟ. είχε αποφασίσει τον μη χαρακτηρισμό τους προκειμένου να κατεδαφιστούν, παρά την εισήγηση της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων Αττικής για τη διατήρηση του κελύφους τους «λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, πολεοδομικής, ιστορικής και καλλιτεχνικής σημασίας τους».
3. Ο Οργανισμός για την Ανέγερση του Νέου Μουσείου Ακρόπολης ήταν υπέρ της κατεδάφισης τους μαζί με αυτά της Αρεοπαγίτου.
4. H αντίδραση προήλθε κυρίως από την οργάνωση Μonumenta.
5. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μπει προσωρινό έστω φρένο στην κατεδάφιση από το ΣΤΕ, με κινήσεις συγκεκριμένων υπευθύνων μελών του.
6. Στο μεταξύ ολοκληρώνεται το χτίσιμο του μουσείου.
7. Το ΥΠ.ΠΟ. επί Γερουλάνου αποφάσισε να παραχωρήσει στο μουσείο για στέγαση υπηρεσιών του τα κτίρια, βάζοντας τέλος στην ξεφτίλα της κατεδάφισης, μετά από εισηγήσεις υπηρεσιακών του παραγόντων, που μαζί με άλλους διαπίστωσαν, οτι τελικά μόνο κακό δεν κάνουν στην εικόνα του μουσείου!

Δηλαδή αποδείχθηκε ότι εξαιτίας μερικών ανεύθυνων, άσχετων και ανόητων θα είχαν γκρεμιστεί χωρίς λόγο! Τα ονόματα των υπεύθυνων συμπολιτών μας που από διάφορες θέσεις διέσωσαν τα κτίρια μπορείτε να τα βρείτε σε σχετικά άρθρα. Δυστυχώς δεν βρήκαμε τα ονόματα των "έξυπνων", ακαλλιέργητων, τριτοκοσμικών, βλαχο-μοντερνιστών. νεο-Ελληναράδων, που αιτούσαν και ενέκριναν αρχικά την κατεδάφιση!

Κτίριο 1: Στη γωνία των οδών Μακρυγιάννη και Χατζηχρήστου (τέλη 19ου αιώνα)

Το πρώτο κτίριο βρίσκεται στη. Πρόκειται για κτίριο σήμα κατατεθέν για την περιοχή Μακρυγιάννη και είναι γνωστό σε όλους τους Αθηναίους χρόνια τώρα, λόγω του σημείου που βρίσκεται. Πρόκειται για ένα γωνιακό μονώροφο κατάστημα δίπλα στο οποίο βρίσκεται διώροφο, επίσης με κατάστημα και οικία στον όροφο. Θεωρώντας το ως ενιαίο κτίσμα, αναφέρουμε ως σημαντικά στοιχεία:

1. Τον συνδυασμό διαφορετικών πολυάριθμων πήλινων επίκρανων σε γωνίες και παράθυρα του διώροφου.
2. Τις διαδοχικές πόρτες - καμάρες με τις πανέμορφες ειδικές κορνίζες στο γωνιακό κατάστημα.
3. Τα ακροκέραμα τύπου "καλόγριες", τα οποία υπήρχαν και εξαφανίστηκαν δια παντός τα τελευταία χρόνια (πολύ πιθανώς από εμπλεκόμενους στο χτίσιμο του νέου μουσείου, που είχαν πρόσβαση).
4. Την απουσία ακροκεράμων στο επισκευασμένο, πριν τουλάχιστο μια δεκαπενταετία, γωνιακό κατάστημα, στο οποίο (πάλι καλά) άφησαν βυζαντινά κεραμίδια έστω και βαλμένα όπως να 'ναι....

Κτίριο 2: Στη γωνία των οδών Χατζηχρήστου και Μητσαίων (αρχές 20ου αιώνα)

Είναι σε καλύτερη κατάσταση, πλην όμως, επίσης ασυντήρητο. Πρόκειται για μεγάλη τυπική διώροφη κατοικία με υπόγειο, όψιμου νεοκλασικισμού. Το κτίριο στην κάτοψη σχηματίζει "Γ" και έχει δύο εισόδους. Αξιόλογα στοιχεία:

1. Τα σπανιότατα ακροκέραμα, σπανιότατα στην εποχή τους και δη σήμερα, γοτθικής ή καρδιόσχημης φόρμας.
2. Οι ερωτιδείς στις μαντεμένιες παραστάσεις των μπαλκονιών.
3. Η πυργοειδής προέκταση της εσωτ. σκάλας που οδηγεί σε τμήμα της που δεν καλύπτεται από κεραμοσκεπή (με εξαιρετική θέα στην Ακρόπολη.

Επίλογος

ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟ: ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΚΕΛΥΦΟΥΣ ΣΕ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΟΚΛΑΣΙΚΑ!

Όπως προαναφέραμε πριν δημιουργηθεί το πρόβλημα της κατεδάφισης υπήρχε εισήγηση της Εφορείας Νεωτέρων Μνημείων Αττικής για τη διατήρηση του κελύφους τους «λόγω της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, πολεοδομικής, ιστορικής και καλλιτεχνικής σημασίας τους». Πρέπει πλέον αυτό το νεοελληνικό συμφεροντολογικό έγκλημα να σταματήσει. Νεοκλασικό χωρίς αυθεντικό εσωτερικό είναι ένα αίσχος για το οποίο οι μελλοντικές γενιές θα κατηγορούν τις σημερινές, όπως εμείς τους κατεδαφιστές του '60. Η επιστημονική κοινότητα έχει ήδη αρχίσει να το αναγνωρίζει αυτό.